KĄCIK DLA RODZICÓW

Drodzy  Rodzice!

   Szkoła i rodzina to dwa środowiska, które w decydujący sposób oddziałują na dzieci. Skuteczność tego oddziaływania zależy od naszej wzajemnej współpracy, zaufania i kompetencji. Wychodząc naprzeciw tym potrzebom zachęcamy Państwa do odwiedzania Kącika dla Rodziców redagowanego przez zespół nauczycieli świetlicy.
W zakresie naszego wsparcia znajdą się porady wychowawcze uznanych ekspertów, artykuły tematyczne, literatura.
Pragniemy dowieść Wam, że to w Was-Rodzicach tkwi wielki potencjał. Mamy także nadzieję, że nasza wspólna komunikacja opłaci się w dążeniu do naszego wspólnego celu, jakim jest najwszechstronniejszy rozwój Waszych pociech.

zespół  nauczycieli  świetlicy

 

Czy Twoje dziecko doświadcza FOMO ?

   Wszechobecny Internet dokonał ekspansji na wszystkie obszary aktywności człowieka. Dzięki niemu pracujemy, uczymy się, robimy zakupy, rozmawiamy z przyjaciółmi, itd. Nowoczesne technologie to wielkie dobrodziejstwo naszych czasów. Jednak, żeby technologie cyfrowe rzeczywiście nam służyły, a nie szkodziły, trzeba z nich korzystać w umiejętny sposób. W przeciwnym razie długie godziny spędzane przed ekranami mogą spowodować uzależnienie od świata wirtualnego. Uzależnienie to przybiera postać lęku przed tym, że coś nas omija, a ten skutkuje obawą przed odłączeniem, odcięciem od bieżącej wiedzy dostarczanej przez sieć. Stan ten paraliżuje i uniemożliwia normalne funkcjonowanie; stąd potrzeba nieprzerwanej kontroli ekranu, odświeżania facebook’a, instagrama i innych portali, a także publikacji informacji o sobie niemal całą dobę. Zachowanie takie określa się syndromem FOMO (ang. Fear of Missing Out)

   Największy problem pojawia się wówczas, kiedy możliwość dostępu do telefonu jest z różnych przyczyn ograniczona. Osoby z FOMO odczuwają niepokój, obniżenie nastroju, zaburzenia koncentracji, w skrajnych przypadkach nudności, zawroty głowy, bóle brzucha, zaburzenia snu, ataki paniki, stany depresyjne.

       Nie jest możliwa walka z towarzystwem telefonów w naszym życiu. Możliwe jest natomiast wypracowanie z dzieckiem racjonalnego dawkowania tego rodzaju stymulacji. Jak zatem zapewnić dziecku maksymalną ochronę z zachowaniem zdrowego balansu między światem realnym a wirtualnym?

  1. Bądź dobrym przykładem. Rodzic, który nie respektuje tego, czego wymaga nie może oczekiwać , że dziecko będzie postępowało właściwie.
  2. Zadbaj o ilość i jakość czasu spędzanego z dzieckiem. Autentyczna relacja rodzic-dziecko opiera się na tu i teraz.
  3. Wyproś urządzenia ekranowe na czas spożywania posiłków, spotkań rodzinnych oraz przed zaśnięciem. Zdrowe rytuały oraz dobre obyczaje z pewnością zaprocentują w przyszłości.

Zatroskanym Rodzicom podajemy w imieniu specjalistów badających wpływ mediów na dziecięcy mózg zalecenia czasowe do korzystania z urządzeń zależnie od wieku dziecka:

- dzieci do 2 r.ż. w ogóle nie powinny korzystać z ekranów

- dzieci 2-5 r.ż.mogą spędzić przed ekranem 1 godz.dziennie

- dzieci w wieku 6-12 lat mogą przebywać przed ekranami 2 godz.dziennie

- nastolatkowie pow.12 r.ż. z zachowaniem umiaru mogą korzystać powyżej 2 godz.dziennie.

Pozycja obowiązkowa dla chętnych zgłębić problematykę dotyczącą zjawiska FOMO:

Nicholas Kardaras „Dzieci ekranu. Jak uzależnienie od ekranu przejmuje kontrolę nad naszymi dziećmi i jak wyrwać je z transu”.

                                                                                    Zespół nauczycieli świetlicy                    

 
SŁOWA MAJĄ MOC !

     Od początku swojego życia funkcjonujemy wśród słów. To one nas stwarzają i kształtują, kiedy jesteśmy dziećmi – istotami bezbronnymi wobec przekazu ze strony rodziców, dziadków, nauczycieli. Słowa tworzą wzorce myślenia i działania, z którymi każdy z nas idzie przez życie. Słowa są jak zaklęcia – mają moc tak niszczącą, jak uzdrawiającą. I tylko od nas zależy, do których się odwołamy. Podpowiadamy, co warto mówić, a czego unikać w stosunku do naszych latorośli.

L

J

Nie przeszkadzaj!

Kocham cię.

Idź się pobawić!

Czemu jesteś smutny?

Bądź cicho!

Czemu jesteś zdenerwowany?

To twoja wina!

Ufam ci.

Pospiesz się!

Mogę ci jakoś pomóc?

Nie ma powodu do płaczu.

Co cię martwi?

Nie histeryzuj!

Chcę cię wysłuchać.

Wpędzasz mnie do grobu.

Zależy mi na tobie.

Nie zawracaj mi głowy!

Lubię, kiedy jesteśmy razem.

Co wolno wojewodzie, to nie tobie...

Rozumiem cię.

Na szczęście mamy wybór i zawsze możemy stanąć po jasnej stronie mocy. Bądźmy więc uważni w kontakcie z dziećmi. Bądźmy uważni na słowa, które kierujemy do dzieci i możliwy przekaz, jaki ze sobą niosą.

W sukurs świadomym i refleksyjnym rodzicom przychodzi następująca literatura:

„Uwięzieni w słowach”, Agnieszka Kozak, Jacek Wasilewski

„Pestki”, Anna Ciarkowska

                                                                                       Zespół nauczycieli świetlicy

KAŻDE DZIECKO MOŻE NAUCZYĆ SIĘ REGUŁ

Dzieci chcą i potrzebują rozumieć reguły rządzące ich światem. Chcą wiedzieć, czego się od nich oczekuje, jak daleko mogą się posunąć oraz, co się stanie, kiedy posuną się za daleko. Słowem-potrzebują one jasnych komunikatów na temat naszych oczekiwań. To od nas zależy, czy dostarczymy im niezbędnych informacji.

Oto 10 użytecznych porad dla rodziców w wychowaniu dzieci (wg Anette Kast-Zahn, „Każde dziecko może nauczyć się reguł”):

  1. Ustal zasady i wyznacz jasne granice obowiązujące w Waszej rodzinie. Sformułuj zasady dotyczące spania, jedzenia, sprzątania, oglądania TV i innych rozrywek. Przy ich ustalaniu pamiętaj o potrzebach dziecka, ale również o swoich.
  1. Zwracaj uwagę na pozytywne zachowania dziecka. Jeśli krytykujesz, zrób to wobec jego zachowania, a nie dziecka jako osoby. Mów mu o tym, co w nim wspaniałe, jakie cechy w nim lubisz.
  1. Każde dziecko, jak każdy człowiek ma swoje mocne i słabe strony. Zadaniem rodziców jest odkrywanie tego, co w nim najlepsze, chwalenie go za małe i duże osiągnięcia przy jednoczesnej akceptacji jego ograniczeń. O ile Twoje wymagania nie będą wykraczały poza możliwości dziecka, wówczas ono nie będzie odczuwało potrzeby buntu, a nabierze wiary w siebie.
  1. Zadbaj o to, żeby dziecko nie odnosiło korzyści za niepożądane zachowanie. Reaguj konsekwentnie zwracając mu uwagę.
  1. Nie pomożesz dziecku zrozumieć ograniczeń, z jakimi spotka się w życiu, jeśli będziesz spełniał każdy jego kaprys. Podkreślaj, jak istotne jest j uwzględnianie dobra i interesów innych ludzi.
  1. Skuteczniejsze jest pozytywne wzmacnianie pożądanych zachowań, niż karanie, czy zapowiedź kar. Jednak w sytuacji, gdy narusza ono regułę, powinno ponieść konsekwencje. Nie wycofuj się z raz zapowiedzianych następstw. Wprowadź inne, jeśli dotychczasowe nie przyniosły rezultatów.
  1. Rozmawiaj z dzieckiem w sposób opanowany. Dawaj mu jasne odpowiedzi, kontroluj swój głos i mowę ciała.
  1. Pokaż dziecku, że jesteś po jego stronie. Kiedy poniesie konsekwencje swojego zachowania, niech wszystko zostanie zapomniane i wybaczone.
  1. Patrz dziecku w oczy, kiedy chcesz nadać znaczenie swoim słowom. Przekaz na pewno lepiej zadziała, jeśli jest optymistyczny i przyjazny.
  1. Nie ukrywaj swoich uczuć. Pomocnym narzędziem w wyrażaniu tego, co czujesz może być magiczny zwrot zaczynający się „Przykro mi, że...” Uczysz w ten sposób współodczuwania i zrozumienia dla drugiego człowieka.

C D N...

 zespół nauczycieli świetlicy

 

Zespół Szkolno - Przedszkolny nr 18 we Wrocławiu, 53-630 Wrocław, ul. Poznańska 26